Bir araştırma , bağırsakta üretilen bir açlık hormonunun, hayvanlarda beynin karar vermeyle ilgili bölümünü doğrudan etkileyebildiğini ortaya çıkardı. işte haberin ayrıntıları...
Açlık karar alma sürecini etkileyebilir
University College London'dan araştırmacılar, farelerin aç veya tok olduklarında nasıl davrandıklarını test ederken, sinirsel aktiviteyi araştırmak için beyinlerini gerçek zamanlı olarak görüntülediler. Davranışlarımızı yönlendiren anıları oluşturmamıza yardımcı olan, karar vermeye odaklanan beynin bir kısmı olan ventral hipokampustaki beyin aktivitesine odaklandılar.
Fareler ilk önce yiyeceklerin bulunduğu bir arenaya konuldu. Çalışma, tüm hayvanların yiyeceği araştırmak için zaman harcadığını, ancak yalnızca aç hayvanların yemeye başladığını buldu. Fareler yiyeceğe yaklaştığında, ventral hipokampustaki beyin hücrelerinin bir alt kümesindeki aktivite arttı. Bu, hayvanın yemek yemesini engelledi.
Ancak fare açsa bu bölgede daha az sinirsel aktivite oluyordu, dolayısıyla hipokampus artık hayvanın yemek yemesini engellemiyordu. Bu, kanda dolaşan açlık hormonu ghrelinin yüksek seviyelerine karşılık geliyordu.
UCL Nörobilim, Fizyoloji ve Farmakoloji bölümünden baş yazar Dr. Andrew MacAskill şunları söyledi: “Hepimiz kararlarımızın açlığımızdan derinden etkilenebileceğini biliyoruz, çünkü yiyecekler aç veya tok olmamıza bağlı olarak farklı bir anlam taşıyor. Aç karnına market alışverişi yaparken ne kadar satın alabileceğinizi bir düşünün.“Fakat basit bir kavram gibi görünen şey aslında gerçekte çok karmaşıktır; 'bağlamsal öğrenme' denilen şeyi kullanma becerisini gerektirir."Beynin karar vermede hayati önem taşıyan bir bölümünün, bağırsaklarımızda üretilen açlık hormonlarının seviyelerine şaşırtıcı derecede duyarlı olduğunu bulduk; bunun beynimizin yeme seçimlerimizi bağlamsallaştırmasına yardımcı olduğuna inanıyoruz."
Araştırmacılar, ventral hipokampustaki nöronları aktive ederek deneysel olarak farelerin tokmuş gibi davranmasını sağlamayı başardılar. Bu, hayvanların aç olsalar bile yemek yemeyi bırakmalarına yol açtı. Açlık hormonu ghrelinin reseptörlerini bu nöronlardan çıkararak yine bu sonuca ulaştı.
Ghrelin'in kan-beyin bariyerini geçebildiği ve beyni doğrudan etkileyerek aktiviteyi artırabildiği, beyindeki muhtemelen insanlarda da aynı veya benzer olan bir devreyi kontrol edebildiği bulundu. Bariyer kandaki çoğu maddenin beyne ulaşmasını engelliyor.
UCL'nin sinir bilimi, fizyoloji ve farmakoloji bölümünden baş yazar Dr. Ryan Wee şunları söyledi: “Ne kadar aç olduğumuza göre karar verebilmek çok önemli."Eğer bu yanlış giderse ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir."Bunun beyinde nasıl çalıştığına dair anlayışımızı geliştirerek yeme bozukluklarının önlenmesine ve tedavisine yardımcı olabileceğimizi umuyoruz."
